Życie każdego człowieka kończy się śmiercią. Śmierć przychodzi niespodziewanie, niejednokrotnie zabiera człowieka w pełni sił, dosięga dorosłych i dzieci. Pozostający przy życiu tracą kogoś bliskiego, jest to trudna chwila dla każdego. W tym momencie czasem nie wiadomo co począć. Są osoby, które po śmierci bliskiego idą do kapłana prosząc o sakrament chorych dla zmarłego. W tej sytuacji sakrament chorych jest bezcelowy, sakramenty są bowiem dla żywych, a nie dla umarłych.
W jakiej kolejności załatwiamy sprawy pogrzebu?
Po śmierci bliskiego nam człowieka w pierwszej kolejności kierujemy się do lekarza po Kartę Zgonu, następnie z Kartą Zgonu oraz dowodem osobistym zmarłego udajemy się do Urzędu Stanu Cywilnego, by uzyskać Akt Zgonu.
Akt Zgonu i Karta Zgonu to dokumenty, na podstawie których strona kościelna może dokonać pochówku.
W dalszej kolejności udajemy się do kancelarii parafialnej, gdzie przedstawiamy Akt Zgonu i Kartę Zgonu oraz ustalamy datę i godzinę pogrzebu.
Dalej kierujemy się do grabarza, któremu przekazujemy z kancelarii parafialnej pisemną informację dotyczącą daty i godziny pogrzebu. Po czym kierujemy się do wybranego przez siebie zakładu pogrzebowe.
Forma pogrzebu
W naszej parafii, tak jak w innych dużych miastach nie ma już w trakcie pogrzebu pierwszej stacji w domu zmarłego. Pierwsza stacja jest przed kościołem, druga w kościele a trzecia stacja przy grobie. Jest to tzw. pierwsza forma pogrzebu, w praktyce najczęściej stosowana.
Drugą formą pogrzebu są dwie stacje: w kaplicy i przy grobie. Msza Św. może być odprawiona w intencji zmarłego w kaplicy cmentarnej w dniu pogrzebu bądź w innym terminie niż pogrzeb w kościele.
Nabożeństwo pogrzebowe bez Mszy Św.
Z drugiej formy pogrzebu korzysta się jeżeli wcześniej zmarły wyraźnie sobie tego nie życzył lub jeżeli było powszechnie wiadomo, iż żył w grzechu ciężkim, był zgorszeniem dla innych i nie dokonał aktu skruchy. Są to bardzo trudne sytuacje dla rodziny jak i kapłana, wymagające wielkiej delikatności i ostrożności. Jeżeli jednak zmarły nie chciał mieć nic wspólnego z Kościołem, za życia żył nie zgodnie z wiarą, trudno go zmuszać po śmierci i wprowadzać jego doczesne szczątki na Mszę Świętą. Nie może tego robić ani rodzina ani kapłan. Są to sytuacje powszechnie wiadome, nie mające nic wspólnego z osądzaniem. Nikomu jednak nie odmawia się modlitwy, gdyż wszyscy są dziećmi Kościoła.
Jeżeli zaistniałaby sytuacja, iż ktoś żył w grzechu ciężkim, było to powszechnie wiadomo, a przed śmiercią dokonał aktu skruchy, skorzystał z sakramentu pokuty można korzystać z pierwszej formy pogrzebu.
Pogrzeb bez księdza
Jeśli osoba była nieochrzczona, wyraziła wolę pochówku bez księdza przed śmiercią lub oficjalnie wystąpiła z Kościoła.
Obowiązek i pamięć chrześcijanina
Posługa wobec zmarłego jest obowiązkiem chrześcijanina, w ten sposób oddajemy cześć ciału zmarłego, które było świątynią Ducha Świętego. Uczestnicząc w obrzędach pogrzebowych największą naszą ofiarą jest pełne uczestnictwo w Ofierze Eucharystycznej za zmarłego przez przyjęcie Komunii świętej. Po spełnieniu obowiązku pozostaje pamięć, która przejawia się przez odwiedzanie miejsca spoczynku, dbanie o to miejsce, jak również zamawianie intencji mszalnej za zmarłego w pierwszą jak i kolejną rocznice śmierci.